بسم الله الرّحمن الرّحیم
سیره ایشان برای تمامی انسان ها آموزنده است. این روایات تاریخی مخصوصا برای مسلمانان الگوی واضح و روشنی است که می‌توان همواره بر آن تکیه کرد. در این جا می‌پردازیم به بخشی از آن سیره که درمورد حکومت داری علی(ع) است. و می‌خواهیم تفاوت آن را با بقیه حاکمان ببینیم.
یکی از ویژگی هایی که علی(ع) داشت این بود که بیت‌المال را مساوی میان همه حق داران تقسیم می‌نمود. هرکس هر اندازه که زحمت می‌کشید حقوق خودش را دریافت می‌کرد. نه یک سکه کم و نه یک سکه زیاد. این روند تقسیم برای برخی بسیار رنج آور بود. چراکه آنان در گذشته و مخصوصا در خلافت خلافای پیشین از بیت‌المال به صورت قابل توجهی بهره‌مند بودند. جالب اینجاست که کمتر حاکمی در جهان می‌تواند همچنین عدالتی داشته باشد که او داشت. او حتی یک بار در مقابل برادرش ایستاد و وقتی عقیل [برادرش] از او بهره‌ی بیشتری از بیت‌المال خواست تا به مشکلاتش برسد، نه تنها نداد بلکه او را تادیب و نصیحت کرد.
ویژگی دوم وی در حکومت داری، کارگزاران و حاکمان زیر دست او هستند. او همواره نسبت به آنان سخت می‌گرفت و اگر می‌دید که کسی از ایشان با اغنیاء بر سر یک سفره می‌نشست و زندگی ساده نداشت او را نصیحت می‌کرد و حتی توبیخ می‌نمود. زیر دستان او نباید افرادی فاسد و فاسق باشند. علی(ع) همیشه دقت در انتخاب این افراد می‌کرد. حتی یکی از تفاوت های علی(ع) و معاویه(لعنه الله علیه) در همین بود. معاویه هر کسی را که حریص تر به مال دنیا باشد و او را کمک کند در نابودی اسلام انتخاب می‌کرد. مثل زیاد بن ابیه که یکی از آن افراد بود. البته همه کارگزاران علی(ع) صالح نبودند و در میان آنها افراد غیر صالح هم پیدا می‌شد که انتخاب این افراد برای حاکم بودن یک شهر مصلحتی داشت....
